Lichaamstaal in Utrecht deel 2

Na een langdradige meeting deze ochtend, ging ik met een flink honger gevoel daar de deur uit en stond ik vervolgens in hartje Utrecht buiten. So what to do next? Gelijk door gaan of ging ik even de tijd nemen om uitgebreid te lunchen? De keuze was uiteraard vrij snel gemaakt. Ondanks dat ik regelmatig in Utrecht ben, ken ik de stad amper en dit was dan ook een mooie kans om daar verandering in te brengen. Dit was tevens ook een mooi moment voor mij om opnieuw lichaamstaal van verschillende mensen te bekijken en om te zien of ik daar weer bepaalde conclusies uit kon trekken. Blijft toch altijd erg leuk. Maar eerst moest ik weten waar ik naartoe wilde lopen en raadpleegde ik Iens om te achterhalen waar ik de beste lunch kon scoren, voor een relatief goede prijs. Na een kort overleg met mijzelf besloot ik dat ik het een brasserie werd, waarvan de loopafstand 2,7 km was en ik zeker wist dat ik dat nog wel op mijn hoge pumps kon redden.

De eerste vijf minuten zag ik enkel dat mensen gehaast waren en het koud hadden. Tot ik de hoek omsloeg en er plots een oud en lief stelletje voor mij liep. De vrouw liep dicht tegen haar man aan, op exact dezelfde tempo en vrijwel exact dezelfde bewegingen. Op zich is dat logisch te verklaren. Hoe langer je iemand kent en daar dagelijks mee op trekt, hoe vaker je elkaars gedragingen gaat over nemen. Ga maar na voor jezelf. Ik liep nog een tijd achter het stel aan, tot ze stopten om de straat over te steken. De man pakte de arm van zijn vrouw vast, als soort van bescherming en hielp haar bij het oversteken,

Ik vervolgde mijn weg en kwam bij een kruispunt twee mannen tegen, druk met elkaar in gesprek. Eén van de mannen stond wat meer naar voren geleund, waarbij de ander juist wat meer naar achteren stond met zijn armen over elkaar. Hierdoor was al snel duidelijk wie van de twee de dominante rol speelde. Hoewel ik van deze afstand niets van het gesprek kon opvangen, zag ik wel duidelijk dat de man die zijn armen over elkaar had gevouwen, het niet eens was met wat hij hoorde. Terwijl hij luisterde, schudde hij regelmatig (onbewust) lichtjes nee met zijn hoofd en de gezichtsuitdrukking op zijn gezicht sprak ook boekdelen, Laat ik zeggen dat de beste man niet bepaald blij keek. En tot slot gaven de armen die over elkaar waar gevouwen ook een gesloten indruk, alsof hij het eigenlijk niet wilde horen of er in elk geval geen zin in had.

Toen één van de mannen mij ineens vragend aanstaarde besefte ik me dat ik dit keer erg uitgebreid stond te gluren, ik zette mijn grootste glimlach op en liep zo snel ik kon door richting mijn lunch. Ondertussen was ik alweer 15 minuten verder en had geen tijd meer om nog meer mensen te bekijken. Ik bedacht me dat ik me voor de rest van mijn weg maar beter kon focussen op Utrecht zelf, anders had ik straks nog steeds niets van de stad gezien en dat was de hele opzet van deze lunch.

A man in tux

It's all in the tone of your voice

Lichaamstaal op CS Amsterdam deel 1

Toen ik gisteravond op één minuut na net mijn trein vanuit Amsterdam had gemist, besloot ik dat dit een goed moment was om mensen te bekijken en om in te schatten, aan de hand van hun lichaamstaal, wat ze gaan doen. Je kan namelijk ontzettend veel uit lichaamstaal halen, helemaal wanneer mensen zich er niet van bewust zijn dat ze bekeken worden. Zo zag ik na een tijdje een man en een vrouw een paar meter verder op staan, beiden begin 20, waarvan de man voornamelijk aan het woord was. De vrouw gaf hem wel aandacht terug en gaf tussendoor ook korte reacties, maar haar voeten wezen van de man vandaan, alsof ze elk moment weg wilde gaan. Wellicht had ze nog een trein te halen en hield de man haar op? Ik besloot af te wachten om te zien of ik gelijk had. Ik heb namelijk erg graag gelijk. Kort nadat ik mijn conclusie had getrokken dat ze weg wilde, onderbrak ze de man om er vervolgens met een snelle pas vandoor te gaan. Ik had dus gelijk! De man keek haar een beetje teleurgesteld na, om uiteindelijk ook verder te lopen. In eens bedacht ik me dat mijn 2e trein er eigenlijk al had moeten zijn, hij was echter alweer vertrokken. Zonder mij. Dit was een prima kans om nog snel even wat drinken bij de kiosk te kopen en wat meer lichaamstaal waar te nemen. Nadat ik mijn jus d'orange had afgerekend en naar een bankje liep, zag ik eigenlijk direct alweer een ander stelletje staan. Alleen zat hier aardig wat ruimte tussen de man en de vrouw, ook weer beide ergens begin 20 jaar. Telkens wanneer de man (bewust?) dichterbij kwam, zorgde de vrouw ervoor dat de ruimte tussen hen niet kleiner werd en dat hij niet te dichtbij binnen haar persoonlijke ruimte kwam.

Voor degene die niet precies begrijpen wat ik nu bedoel met persoonlijke ruimte, even een korte uitleg. Persoonlijke ruimte moet je zien als je eigen draagbaar territorium. Het is jouw territorium, omdat jij in controle bent en bepaalt wie je dichtbij laat komen of juist op afstand houdt en het is draagbaar, omdat je het overal met je mee draagt. Je moet het zien als een (beschermings)bel om jezelf heen.

Maar laten we even nog kort terug komen op het stelletje in kwestie, waar ik het net over had. Welke conclusie kunnen we hier uit concluderen? Het is eigenlijk simpel en kan twee dingen betekenen, Of de man in kwestie had haar gisteravond pas voor het eerst ontmoet en aangesproken, of ze kenden elkaar nog maar heel erg kort en zeker nog niet persoonlijk. Misschien zijn ze nieuwe collega's van elkaar geworden. Waar het op neer komt is dat je de mensen die je niet (goed) kent niet zomaar dichtbij je komen. Ga het voor jezelf maar na. Dit in tegenstelling tot goede vrienden of binnen een relatie, dan mag degene juist heel dichtbij komen en vinden er zelfs aanrakingen plaats. 

Mijn derde trein had ik gehaald. Driemaal scheepsrecht. Woohoo! Ik had dus geen tijd over om nog meer mensen op het station te bekijken en om mensen van dichtbij in een coupe aan te staren, leek mij niet zo'n goed idee....

Maar er valt natuurlijk nog ontzettend veel meer te vertellen over lichaamstaal en ik beloof bij deze dat ik hier binnenkort nog uitgebreid op terug ga kamen. Ik zal mij dan met name gaan richten op hoe de lichaamstaal van mannen en hoe je die het best kan interpreteren.

Act like a lady, think like a man!

Mijn levensmotto:-) En zoals sommige van jullie waarschijnlijk weten is dit tevens ook de titel van het gelijknamige boek, geschreven door Steve Harvey. Het boek is inmiddels alweer bijna 5 jaar oud, maar nog steeds erg up-to-date. Mannen zijn eigenlijk best 'simpel', je moet alleen even door hebben hoe je ze moet bespelen. In dit boek beschrijft Harvey op een leuke en begrijpbare manier hoe mannen nou écht denken over vrouwen, relaties en intimiteit en hoe jij als vrouw daar handig gebruik van kan maken, nu je dus EINDELIJK beschikt over de juiste informatie. Steve Harvey zegt hier zelf het volgende over: "I teach them very quickly that expecting a man to respond to them the way a woman would is never going to work. They then realize that a clear-eyed, knowing approach to dealing with men on their terms, on their turf, in their way, can, in turn, get women exactly what they want."

Ik heb dit boek de afgelopen jaren aan 4 vriendinnen cadeau gedaan en bij allen heeft het hun liefdesleven op een positieve manier veranderd. Voor degenen die denken dat het boek een hype is, overgewaaid vanuit Amerika... It's not! Dit boek is helder en duidelijk beschreven. En naast de praktische tips en adviezen is het ook nog eens hilarisch om te lezen. Je zal veel 'aha' en 'o ja!' momentjes tegen komen. 

Dus heb jij de zoveelste mislukte relatie achter de rug om wat voor reden dan ook en wil je nu eindelijk de juiste man binnen halen, lees dan alsjeblieft dit boek. Het is een echte eye-opener.



Act like a lady, think like a man is als e-book al te downloaden vanaf
€ 4,85 op onderstaande link.
>> Act like a lady, think like a man e-book <<

Daarnaast werd het boek in 2012 verfilmd onder de titel "think like a man". En dit jaar is er zelfs nog een vervolg op gemaakt, namelijk "think like a man too". Als je zin hebt een een leuke feel-good movie, dan moet je vooral deze films kijken.

Mannen moeten ons dankbaar zijn

Communiceren met mannen

De meest vervelende en tevens ook vaakst terugkerende ergernis bij ons vrouwen is toch wel het feit dat mannen slecht zijn in communiceren. Vooral met ons. Het is dan ook aan ons om hen hierin te helpen en te laten zien hoe het wél moet. 

Maar waarom zijn mannen zo ontzettend slecht in communiceren?Hiervoor zijn veel verschillende redenen te bedenken. De meest logische reden is dat ze hier nooit enige oefening in hebben gehad. In de maatschappij waarin we leven, worden mannen niet in hun opvoeding aangemoedigd om veel te praten, laat staan om hun emoties te laten zien. Een man moet tenslotte een man zijn en geen pussy. Om echt te communiceren moet hij zichzelf bloot geven en zich dus kwetsbaar naar de ander toe opstellen en dat maakt hem (in zijn hoofd) zogenaamd erg zwak. Dus liever niet. Mannen 'praten' liever over werk en sport. En als het dan over vrouwen moet gaan, dan praten ze eerder over hun veroveringen dan over relaties. 

Met deze blog wil ik handvatten aanreiken waarmee jij jouw man gaat leren om geduldig te luisteren en om op een juiste wijze te communiceren met jou. Dus houd mijn blog bij, sla het op bij je favo's and take back controle. Verander je man en niet jezelf!;-)